Sweterek islandzki dla Filipa (w IslandiLopapeysa)
Jest to islandzki styl swetrów pochodzący około roku 1950, lub niewiele wcześniej, wykorzystując rodzimą wełnę. Charakteryzuje się okrągłym karczkiem. Swetry robione są na okrągło tzn. bez szwów.
Pierwszy wyszedł za duży na Filipa,
drugi miał mały otwór na głowę. Trzeba przerobić :-(((
Żeby nie było, że zapadam w zimowy sen ;-)) Czapeczka zrobiona według wzoru opracowanego przez Justynę Lorkowską. Do niebieskiej jest jeszcze szaliczek. Niestety, model nie chciał pozować ;-))
Jak go zobaczyłam, oniemiałam z wrażenia, tak mi się spodobał.
I zrobiłam :-))) Mam biały
i czarny.
Robiłam długo, ponad rok. Najpierw nie pasował w biuście, a potem rękawy były za ciasne. Ale opłacało się. Jestem zadowolona z efektu. Pozdrawiam wszystkie Dziewiarki
To tradycyjne, europejskie narzędzie wykorzystywane podczas dziania (zanim okrągłe druty zostały wymyślone), używając długich drutów pończoszniczych i pasa. Dziewiarka może trzymać końcówkę druta w pasie, aby był nieruchomy. Mistrzowie z wykorzystaniem tej techniki mogą osiągnąć niesamowite prędkości 200-oczka-per-minute. Oto zdjęcie pasa na:
Pas jest wyjątkowy dla wysp Schetlandzkich. W dialekcie nazywa się "Maakin". Jest on używany w celu umożliwienia dziania jedną ręką lub używać trzy druty, żeby robić na okrągło wzory Fair Isle.
Prekursor pasa był a bundle of quills (nie wiem, co to znaczy), który został wkrótce zastąpiony przez skóry, a wypełniony jest końskim włosiem .Tradycyjnie, jedynym sposobem dla kobiet w Szetlandach, aby zarobić pieniądze, było sprzedać dużo dzianiny. Więc, z jednej strony robiły cały czas dzianinę - z drugiej, wolną ręką, mogła zrobić coś innego np. gotować (jakoś nie potrafię wyobrazić sobie tego). Pasy również są przydatne dla osób niepełnosprawnych np. po udarze.
Według Sheila McGregor, w swojej książce "The Complete Book of Traditional Fair Isle Knitting"(BT Batsford Ltd, London, 1988), dziewiarki Fair Isle osiągają niesamowite prędkości (200-oczka na minutę), używając stylu kontynentalnego a nie angielskiego. Używają również zestawy czterech drutów 14-35 cm długości ( nie wiedziałam, że takie druty o długości 14 cm są dostępne).
Dwupunktowe druty są sprzedawane w sklepach w zestawach po cztery lub pięć, ale są one najczęściej stosowane do robienia skarpet i rękawiczek.Wzory do swetrów i innych typowych dzianin są prawie zawsze wykonane na okrągłych drutach. Jednak, jak amerykańscy tkacze odkryli kontynentalne metody dziania, zainteresowanie rośnie innych "obcych technik dziewiarskich."
Mimo presji ekonomicznej pas dziania jest nadal powszechnie używany na Szetlandach i ich dzianiny są znane na całym świecie. Należy zauważyć, że pasy dziania nie są dzisiaj bardzo często stosowane, przynajmniej w Polsce nie są znane.. Jest to częściowo, dlatego, że wymagają prostych drutów dwupunktowych, które nie są tak popularne jak okrągłe lub jednopunktowe druty proste.
Trafiłam na taki filmik w internecie. Czapkę robi kilka osób. Każda z nich w inny sposób przerabia oczka. Nie wiedziałam, że jest tyle sposobów. Pozdrawiam wszystkie Dziewiarki.
Zrobiłam kilka par. Były czarne, beżowe i białe. Jedną parę zostawiłam na wzór, ponieważ po jakimś czasie zapominam jak robiłam ;-))) Schemat do rękawiczek TUTAJ
Nadal ćwiczę doskonalenie żakardów. Rękawiczki już nie stanowią dla mnie problemu. Natomiast beretki są nadal tajemnicą. Nie zawsze wyjdzie, tak jak bym chciała :-((((
Dzisiaj pogoda dopisała, żeby wyciągnąć z szafy sweterek, który zrobiłam kilka lat temu.Myślałam, że nie będę w nim chodzić, tak jakoś mi nie pasował. Dzisiaj przekonałam się, że było warto go zrobić, ponieważ kilka osób zwróciło na niego uwagę ;-))) Nie mam schematu do niego, ponieważ odrobiłam go ze sweterka, który córka kupiła na wyprzedaży w sieciówce. Zrobiony jest z niezawodnej Kalinki.
Tunika, ta, o której wspomniałam. Szybko poszło. Myślę, że
wyszła całkiem, całkiem. Trochę kombinowałam z długością i szerokością. Przede
wszystkim z szerokością ;-))) Żeby poszerzyć bardziej w biodrach zmieniłam
szydełko. Włóczka KRISTAL- 100%akryl. Producent: OPUS 100g –
945m. Wyjątkowo cienki akryl zwijany w dwie nitki. Na tunikę wyszło ok. 150g.
Mam nadzieję, że wam też się spodoba :-)))
Oryginał tuniki. Mam nadzieję, że moja też super wygląda.
Schematy do tuniki. Wyszukane(dawno) w internecie.
